Níet vragen om hulp, dat is pas egoïstisch

Je zou ze de kost eens moeten geven, de mensen die níet om hulp vragen. Dan bedoel ik niet eens psychische of medische hulp. Ik bedoel zelfs al die gezonde mensen die in hun eentje een hele verhuiswagen uitladen, in hun eentje op hun zolderkamertje de zelfstandig ondernemer uithangen of in de supermarkt braaf wachten tot de klant die het gangpad blokkeert klaar is met kiezen of ze nu half-, kwartvolle of geen koffiemelk wil. Al die mensen die wellicht nog steeds denken:

‘Ik moet het zelf doen, want dan ben ik kei goed als het lukt’
‘Als ik om hulp vraag dan zien ze dat ik het niet kan en dat mag niet’
‘De wereld draait niet om mij. Het is egoïstich om om hulp te vragen’

Je kunt het ook zo zien:

Samen doen is veel leuker en effectiever.
Nou én als je het niet kunt?
De wereld draait wel om jou, jouw wereld in ieder geval en mensen worden gelukkig van helpen…

Niet om hulp vragen, dat is pas egoïstisch. Je ontneemt de ander de kans om te helpen, alleen maar om jouw denkwereld in stand te houden.

Niet meer doen, hè.